چگونه باران در خودروهای بدون سقف به سرنشینان برخورد نمی‌کند؟
بارش باران برای سرنشینان یک خودرو بدون سقف و در حالت باز بودن آن می‌تواند پدیده‌ای زجرآور باشد. اما فناوری‌های آیرودینامیکی شرایطی فراهم آورده‌اند که باران حین حرکت به سرنشینان برخورد نکند.
بله درست خواندید. این یک تجربه منحصربه‌فرد است. موسسه Drivetribe شرح جالبی برای این داستان دارد. البته برای اینکه بتوانیم توضیحات این موسسه را در این باره به شکل صحیح متوجه بشویم باید دو مفهوم لمینار و تروبولنت را توضیح بدهیم.
به زبان ساده توده هوای لمینار هوایی است آرام و کم‌فشار و توده هوای تروبولنت یک جریان هوایی سریع و پرفشار است. لایه‌هایی از هوا که به بدنه خودرو برخورد می‌کنند نیز لایه هوای مرزی نام دارند. همچنین بالای قاب شیشه جلو یعنی نقطه‌ای که به شکل ناگهانی بدنه تمام می‌شود، نقطه تفکیک نامیده می‌شود. در این نقطه جریان هوا به‌صورت تروبولنت است و هر چه سرعت خودرو افزایش یابد، محدوده جریان این هوای پرفشار نیز گسترش می‌یابد و به بالای سر سرنشینان خواهد رسید.
شیب و باران
اما در حقیقت کمینه سرعتی که نیاز است تا یک خودرو کانورتیبل زیر باران حرکت کند و سرنشینان آن خشک باقی بمانند به استایل آن خودرو وابسته است. به بیانی دیگر هر چه زاویه شیشه جلو یک خودرو با سقف متحرک با افق کمتر باشد، سرنشینان می‌توانند با سرعت کمتری زیر باران خشک بمانند.
البته شدت باران نیز در این محاسبات نقش مستقیمی ایفا می‌کند و اگر قرار باشد چنین اتفاقی بیفتد (یعنی سرنشینان خیس نشوند) باید در اتوبان و سرعت‌های بالای ۷۰ کیلومتر بر ساعت در حرکت باشید.
اگرچه شرکت‌هایی چون مرسدس بنز سیستم‌ها برای خودروهای کانورتیبل خود طراحی کرده‌اند که به منحرف کننده جریان هوا در بالای شیشه جلو شهرت یافته است. این سیستم می‌کوشد جریان کم فشار لمینار را تشدید و توده پرفشار تروبولنت را به خارج از کابین هدایت کند.
