بررسی شورولت کامارو ZL1 2014 در تبریز
کامارو نامی هیجان‌انگیز و خاطره‌ساز در ذهن بسیاری ایرانیان است. مدل‌های نسل دوم این خودرو در شمار زیادی به کشورمان وارد شده‌اند و تا همین چند سال پیش در مقام خودرویی با اصالت، زیبا و نسبتا سریع در کوچه و خیابان نگاه‌های فراوانی را به سوی خود جلب می‌کردند.
سال‌ها بعد
اما حالا سال ها از دوران کامارو سواری نسل جوان ایرانی در دهه ۵۰ شمسی گذشته است و به دلایل مختلف، واردات نسل‌های بعدی این خودرو هیچ گاه به کشورمان میسر نشد و نمونه‌های باقی مانده از سری‌های قدیمی این خودرو هم کم کم به خاطره‌ای شیرین از روزگاران دور تبدیل شدند.
البته باید اعتراف کرد که ساکنین مناطق آزاد لاقل از این نظر نسبت به سایر ایرانیان از شرایط بهتری برخوردارند، چرا که در چند سال اخیر توانسته اند به لطف قوانین ویژه منطقه آزاد طعم سواری با آخرین مدل‌های شورولت کامارو و بسیاری خودروهای هیجان انگیز دیگر را بدون مواجه با قوانین دست و پاگیر گمرک داخلی بچشند.
در تعطیلات نوروزی موقعیتی کم نظیر فراهم شد تا با سفر به تبریز، امکان همراهی با یکی از قدرتمند ترین نسخه‌های شورولت کامارو را پیدا کنیم. اتفاقی که امیدواریم شما هم به زودی آن را تجربه کنید.
خشونت در نگاه
نقش سلیقه
زیبایی موضوعی سلیقه ایست اما بعید می‌دانم فردی در اولین نگاه، مدل فعلی کامارو را با واژه زیبا توصیف کند. خودرو جذاب و خشن مورد آزمایش در واقع نمونه فیس لیفت شده نسل پنجم محسوب می‌شود که از سال ۲۰۱۰ بر روی خط تولید قرار دارد و حتی با وجود تغییر چهره در سال ۲۰۱۴، یکی دوسال دیگر با مدلی کاملا جدید و تازه جایگزین می‌شود.
آنچه طراحی ZL1 را نسبت به سایر هم قطارانش خاص می‌کند، ورودی‌های بزرگتر هوا در جلو پنجره و سپر جلو است که به منظور خنک کاری بهتر رادیاتور عظیم الجثه این مدل تعبیه شده‌اند. همچنین یک اسپویلر نه چندان ظریف هم در سپر جلو جذب شده است و بر روی درب موتور شاهد برجستگی طویلی با چند کانال خنک کاری منحصر به فرد هستیم که در کناره ها با نشان مخصوص ZL1 تزیین شده اند.
-
ارتفاع نسبتا کم
ارتفاع کلی خودرو از سطح زمین نسبتا کم است و چرخ‌های سایز بزرگ با رینگ‌های مشکی رنگ ۲۰ اینچی حسابی در این زاویه جلب توجه می‌کنند. در نمای عقب هم شاهد جایگزینی چراغ‌های چهار تایی گرد مدل‌های قبل از فیس لیفت با نمونه‌ای نسبتا مستطیل شکل هستیم و البته یک بال جالب نیز مخصوص مدل‌های ZL1 بر روی درب صندوق نصب شده است.
در قسمت زیرین سپر، چهار خروجی دایره‌ای شکل اگزوز با جدیت خاصی، قدرتمند بودن این مدل را یادآور می‌شوند و البته قطعه‌ای مشابه دیفیوزر نیز در بخش مرکزی سپر عقب جلب توجه می‌کند.
در نمای داخلی شاهد سادگی به سبک کاملا آمریکایی هستیم که البته با کمی بی سلیقگی هم عجین شده است.
ظاهرا تلاش طراحان بر آن بوده که همه چیز قالبی چند ضلعی داشته باشد که برای مثال می‌توان به محبوس شدن دو نشانگر دایره‌ای شکل دور سنج و سرعت سنج در چهارچوب‌های پنج ضلعی اشاره کرد. طراحی داشبورد به شکلی است که ناخود آگاه فرم ساده و خشک وانت‌های آمریکایی دهه ۶۰ میلادی در ذهن‌تان تداعی می‌شود.
پلاستیک نسبتا خشک
سطوح عمودی و افقی که از پلاستیک نسبتا خشک شکل گرفته اند و با قطعاتی از چرم مصنوعی پوشیده شده اند، در جای جای کابین به چشم می‌خورند. در نزدیکی دست دنده شاهد قرار گرفتن چهار نشانگر مستطیلی مربوط به دما و فشار روغن، ولتاژ باتری و … هستیم که باز هم هماهنگی خاصی با دکمه‌های دایره‌ای شکل و استایل کلی داشبورد ندارند.
به هرحال ZL1 با قیمتی در حدود ۶۰ هزار دلار،قدرتی نزدیک به یک فراری ۴۵۸ دویست هزار دلاری را ارائه می‌دهد و شاید توقع زیبایی هنری داشتن از چنین خودرویی کمی زیاده خواهی باشد.
مشخصات فنی
نسل پنجم شورولت کامارو بر روی پلت فرم بزرگ و دیفرانسیل عقب جنرال موتورز مشهور به ZETA شکل گرفته که اخیرا بهبود و توسعه را به خصوص در زمینه سیستم تعلیق تجربه کرده است.
بنابراین این مدل از شورولت کامارو بر خلاف اسلاف خود، تنها یک ماسل کار سریع برای مسیر‌های مستقیم نیست و به یمن وجود فنربندی مستقل برای هر چهارچرخ و آرایش مولتی لینک محور عقب، می‌تواند از پیچ ها نیز بدون نشاندن عرق سرد بر پیشانی راننده، سر بلند خارج شود.
پیشرانه ۶٫۲ لیتری V8 که به یاری سوپرچارجر قادر به تولید ۵۸۰ اسب بخار قدرت و ۷۵۱ نیوتن متر گشتاور به ترتیب در دور موتور ۶۱۰۰ و ۳۸۰۰ دور بر دقیقه است، مهم‌ترین ویژگی ZL1 محسوب می‌شود.
-
نیرو عظیم
چنین نیروی عظیمی توسط یک گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک (خودرو مورد آزمایش) و یا نمونه ۶ سرعته دستی راهی دیفرانسیل لغزش محدود و در نهایت چرخ‌های عقب می‌شود. این مشخصات برای شلیک این کامارو ظرف چهار ثانیه به سرعت یکصد کیلومتر بر ساعت کافی است و این درحالی است که در صورت حذف محدود کننده سرعت، امکان لمس رقمی افزون بر ۲۹۰ کیلومتر بر ساعت نیز وجود دارد.
سفارش و نصب ترمزهای برمبو برای متوقف کردن این یانکی ۱٫۸ تنی امکان پذیر است ولی برای رهایی از مصرف سوخت فوق العاده زیاد موتور ۶٫۲ لیتری هنوز فرمولی اختراع نشده، چرا که بر اساس اطلاعات رسمی و آزمایش شده مصرف سوخت ZL1 در حدود ۱۵ الی ۱۷ لیتر در یک صد کیلومتر برآورد شده است که حتی در استاندارد‌های آمریکایی هم رقم زیادی به نظر می‌رسد.
پشت فرمان
موتورهای هشت سیلندر معمولا به دلیل آرایش خاص و ترتیب جرقه زنی، آوایی منحصر به فرد دارند که حتی برای افراد غیر ماشین باز هم بسیار گوشنواز است، وقتی صحبت از وجود اگزوز اسپرت و مجموعه سوپرچارجر هم به میان بیاید، طنین این صدا خواسته و ناخواسته چند برابر می‌شود و هر روح سرکشی را به سوی خود جلب می‌کند.
سوپرچارجر بر خلاف توربوچارجر با مشکلی به نام وجود LAG یا تاخیر در عملکرد مواجه نیست و نیروی خود را مستقیم از گردش میل لنگ دریافت می‌کند، بنابراین در هر دور موتوری که با این هیولای خشمگین برانید، شاهد رفتار عصبی و ترسناک پیشرانه خواهید بود که در هر شرایطی می‌تواند تایرها را به درخواست راننده نیست و نابود کند. شتاب گیری از آنچه تصور می‌کنید، وحشتناک تر و یا به بیانی دیگر لذت بخش تر است.
توصیف جذاب
چسبیدن به صندلی توصیف مناسبی نیست، بهتر است بگویم که با هر بار فشردن پدال گاز عملا به سمت عقب پرتاب می‌شوید و باید برای حفظ کنترل بر خودرو، فرمان را با هر دو دست محکم بچسبید. با کمی اشتباه در نحوه آغاز حرکت، می‌توان شاهد دود شدن تایرها در چند ده متر ابتدایی مسیر بود.
پر واضح است که گیربکس اتوماتیک خودرو مورد آزمایش از تکنولوژی‌های فوق پیشرفته مانند دوبل کلاچ پورشه (PDK) و یا لانچ کنترل چند مرحله‌ای فراری بی بهره است و بنابراین در کنترل ۵۸۰ اسب بخار روان پریش، تنها شما هستید که باید تعادلی را بین فشردن پدال گاز و سوزاندن تایرهای بخت برگشته عقب پیدا کنید.
دیفرانسیل لغزش محدود البته در جریان ،معادلات را به نفع راننده تغییر می‌دهد و موجبات حرکت هماهنگ و همزمان دو چرخ عقب را حتی زیر بار ۷۵۰ نیوتن متر گشتاور فراهم می‌آورد.
پایانی بر هرزگردی
در واقع اگر این دیفرانسیل کارآمد در میان اکسل عقب تعبیه نشده بود، هرزگردی یکی از چرخ ها احتمالا تا رسیدن به سرعت صد کیلومتر بر ساعت ادامه پیدا می‌کرد. افزایش سرعت، بسیار سریعتر از آنچه فکرش را میکردیم اتفاق می‌افتد و از آنجا که به لطف وجود گیربکس اتوماتیک، نیازی هم به تعویض دنده به صورت دستی وجود ندارد، هرگز فرصت نگاه کردن عقربه سرعت سنج را قبل از نزدیک شدن به سرعت ۲۵۰ کیلومتر را پیدا نخواهید کرد.
در واقع بسیاری رانندگان حرفه‌ای که تجربه راندن این مدل را در پیست‌های خارجی دارند، بر این باورند که تنها در صورت سفارش نمونه دنده دستی است که می‌توان اوج لذت درگیر شدن با این کامارو را تجربه کرد، اما من به شما قول می‌دهم که برای رانندگی غیر حرفه‌ای در شهر ها و خیابان‌های کشورمان، همین نمونه گیربکس اتوماتیک به مراتب بهتر و کم خطر تر است. چرا که امکان تمرکز راننده را برای مهیب کردن این هیولای افسار گسیخته فراهم می‌آورد.
مانور لذت بخش
مانور دادن با ZL1 بیشتر از آنچه لذت بخش باشد، هیجان انگیز است. کمی طول می‌کشد تا باور کنید این کامارو بر خلاف سایر هم قطارانش می‌تواند در پیچ ها هم سریع و پایدار باشد، ما پس از رد شدن از این مرحله، واقعا از قدرت و چسبندگی این خودرو در زمان خارج شدن از دایره پیچ حیرت خواهید کرد.
چرا که طبق اندازه گیری‌های انجام شده توسط نشریه معتبر موتور ترند، حد و مرز چسبندگی ZL1 از نظر شتاب جانبی قابل تحمل، چیزی در حدود ۰٫۹۹ G است که رقمی شگفت آور در مقایس خودروهای امریکایی و حتی اروپایی غیر مسابقه‌ای به نظر می‌رسد و حتی از دوج چلنجر SRT هلکت هم بهتر است، البته بخشی از این کارایی و عملکرد خوب را باید مدیون تایرهای گودیر از مدل Eagle F1 Supercar بود که در زمره تایرهای سمی اسلیک قرار می‌گیرند و پس از گرم شدن و رسیدن به دمای کاری مناسب، چسبندگی بالاتری را از خود نشان می‌دهند.
هر لحظه‌ای که اراده کنید
تقریبا در هر لحظه‌ای که اراده کنید با کمی چرخاندن فرمان و فشردن پدال گاز، امکان سُر دادن بخش انتهایی خودرو وجود دارد. گیربکس اتوماتیک در مجموع عملکرد خوبی دارد،اما گاهی نمی توانید روی دقت عملکرد آن در سنگین کردن به موقع دنده ها حساب کنید و در چنین شرایطی استفاده از پدال‌های تعویض دنده پشت فرمان می‌تواند چاره ساز باشد.
جالب تر آنکه قطر دیسک‌های ترمز در چرخ‌های جلو و عقب تنها ۰٫۲ اینچ با یکدیگر اختلاف دارد و سایز ۱۳ اینچی این دیسک‌ها (هم اندازه رینگ چرخ پژو ۴۰۵) باعث ایجاد توان ترمز گیری فوق العاده‌ای در برابر وزن ۱٫۸ تنی ZL1 می‌شود. در واقع کاهش سرعت از ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت تا توقف کامل تنها در ۳۲ متر مسافت ممکن است که رقم کم نظیری در قیاس با سایر خودروهای موجود در کشور است اما باز هم در برابر توان و قدرت پیشرانه کافی به نظر نمی رسد.
دنده ششم
جالب است بدانید که در سرعت یکصد کیلومتر برساعت و در حالت پیمایش جاده‌ای که دنده ششم برای کاستن از مصرف سوخت درگیر می‌شود. دور موتور به حدود ۱۷۰۰ RPM کاهش می‌یابد که زمینه کاهش فشار وارد بر پیشرانه و افزایش عمر مفید آن را برای هزاران کیلومتر فراهم می‌آورد.
در مجموع ZL1 را باید پس از مدل معروف Z28، دومین کامارو سریع و هیجان انگیز تاریخ دانست. خودرویی که می‌تواند یک دور پیست معروف نوربرگرینگ را ظرف هفت دقیقه و چهل و یک ثانیه طی کند که طبیعتا یکی از بهترین زمان‌های ثبت شده در عمر این پیست در کلاس خودروهای اسپرت قیمت متوسط است.
در زمینه سواری می‌توان گفت که عملکرد مجموعه فنربندی حتی علیرغم ارتفاع پایین خودرو خوب است و علیرغم اسپرت بودن تعلیق، ضربات راه یافته به کابین چندان آزار دهنده نیست، البته در رانندگی روزمره متوجه خواهید شد که دید جانبی و عقب بسیار محدود است که خوشبختانه بخشی از مشکل به لطف وجود دوربین دید عقب حل و فصل می‌شود ولی مسئله کمبود فضای پا برای سرنشینان عقب، به قوت خود باقیست که احتمالا در نسل بعدی رفع خواهد شد.
به هر حال رانندگی با این خودرو به چالش و نبردی می‌ماند که در نهایت با لبخند پیروزی و رضایت راننده همراه می‌شود. در شرایطی که با نسل قبلی خودروهای آمریکایی به تصادف منجر می‌شد،پشت فرمان ZL1 در اوج هیجان به خیر می‌گذرد و احساس پیروزی ناشی از فتح قله‌ای رفیع و سخت را به راننده هدیه می‌دهد.
شرایط نگهداری
پیشرانه تک میل سوپاپ این مدل از سری معروف LS ساختار قدیمی‌ای دارد و با نسبت تراکم ۹٫۱ به یک نباید نیاز مبرمی به بنزین با کیفیت و اکتان بالا داشته باشد، اما وقتی صحبت از وجود سوپرچارجر مطرح باشد،همه چیز متفاوت می‌شود و استفاده از بنزین سوپر با اکتان بیشتر از ۹۱ توسط جنرال موتورز توصیه می‌شود، در شرایط نبود بنزین سوپر طبیعتا استفاده از مکمل و اکتان بوستر می‌تواند مثمر ثمر باشد.
به غیر از این مورد، باید گفت که طبیعتا خدمات پس از فروش خاصی توسط جنرال موتورز یا شرکت‌های دیگر برای این خودرو در منطقه آزاد ارائه نمی‌شود و در صورت بروز هر گونه مشکل، تمام مسئولیت جستجو، خرید قطعه، واردات و تعمیرات بر عهده مالک خواهد بود و از طرف دیگر بر اساس قوانین جدید وضع شده برای منطقه آزاد، امکان خارج کردن این خودروهای مجهز به موتور پرحجم (بیش از ۲٫۵ لیتر) به سرزمین اصلی، حتی به صورت کوتاه مدت نیز وجود ندارد.
